Halk müziğinin büyüsüne kapılan, muhteşem geçişler ve dramatik değişikliklerle dolu bir dönemin müziği olan 70’li yılların Anadolu Pop’una özel bir ilgi duyan Umut Adan, İtalya’ya yerleştikten sonra kendi şarkıları üzerinde çalışmaya başladı ve Marco Fasolo’ nun yapımcılığını üstlendiği birkaç 45’lik çıkardı. Plaklar sınırlı sayıda piyasaya sürüldü, ve de Byron Coley (The Wire) gibi eleştirmenlerden olumlu eleştiriler almayı başardı.

Kısa bir süre sonra Türkiye’ye dönen Umut Adan, canlı çalmaya devam etti ve sonunda Jack White tarafından İstanbul konserinin ön grubu seçildi. Gördüğü ilginin de verdiği cesaretle Umut, ilk albümünü planlamaya başladı. Albüm Londra’da efsanevi Toe Rag Stüdyoları’nda kaydedildi ve kayıtlar Marco Fasolo ve Liam Watson (Killlers’ dan White Stripes’a kadar önemli birçok müzisyenlerle çalışmış) tarafından yönetildi.

Folk esintili şarkılardan oluşan ancak 70’lerin en iyi Türk psych geleneğinde olduğu gibi bol fuzz gitar ve funky riffler içeren, ayrıca yaratıcı perküsyonlar ve ‘Güneş’ gibi bir şarkıda karşımıza çıkan müziğe renk katan lezzetli mellotronlardan oluşan, esrarengiz aranjman dokunuşlarıyla renklenmiş bir albümü dinleyicileriyle buluşturdu.

Anadolu Pop/Rock akımının büyüsünü ve çağın saykodelik ezgilerini günümüze başarıyla aktararak dinleyiciye otantik bir vintage atmosfer sunan bu analog albüm, dünya çapında bir otorite olarak kabul edilen Caz dergisi Downbeat tarafından 4 yıldızla ödüllendirildi. “Bahar” Magnet Magazine tarafından da janrında yılın en iyi albümü seçilerek onurlandırıldı. Avrupa turnesi “Beaches Brew” Festivali ile başladı ve 6 ülkede 20 konser sayısına ulaştı.